Maria Pawlikowska - Jasnorzewska                 Anno Domini   Styczeń: Z wód Styksu wypływa, zmoczony, parskając zapomnieniem - Nowy Rok. Luty: Lód leży jeszcze nieprzerwany między nadzieją a zimnem - jeszcze sobie "ty" nie mówią. Marzec: Marznie jeszcze marzenie... Marzy mróz... Mży deszcz... Kwiecień: I już tylko kwiaty rzucają cień na życie... Maj: Mój, moja, maj. Czerwiec: Czerwone czaroziele zerwie, nie wiedząc nic... Lipiec: .Lipa, miodami pachnąca, jak piec rozogniona kwiatem   Sierpień: Nie ścinajcie! Nie ukrócajcie! Sierp wyrzućcie wysoko, niech lśni jak nów w obłokach, bo cóż po cierpieniu? Wrzesień: Wrzosy, babie lato, wrzenie, ptasie wrzaski w rzęsistym lesie. Dajcie się babie zabawić! Wejdź przez sień... Październik: Paździerze lecą ze szczęścia... Listopad: Bezszelestny upadek wszystkiego. Bezlistne drzewa, bezlitosne myśli. Grudzień: Nie po różach, ale po grudzie idzie najkrótszy dzień w grób.